Back in the USA, Portland, Oregon
Fijn om de kids te ontmoeten, mee te maken, te spreken. Goed ook om terug te zijn in deze karakteristieke stad. In een nieuw Amerika. Interessant om te ontdekken dat het veel Amerikanen bezighoudt dat ze niet (meer?) zo United lijken te zijn als voorheen. Al bij gesprekken op Schiphol, in het vliegtuig, op de luchthaven in Portland, op straat, op een verjaardag leren mij dat de schok van Trumps overwinning nog niet is uitgewerkt. Er wordt veel geschiedenis opgehaald over de sixties, over Bush, Reagan en Nixon. Er is veel behoefte om een ander geluid te laten horen.
March of Science 22 april. Mensen die bezorgd zijn over de onafhankelijkheid van de wetenschap en het terugschroeven met 18% van het wetenschapsbudget. Er wordt gesproken over zorgen over zorg voor arme mensen, met name hun gezondheidszorg en zorg over de macht van verzekeraars.
In het straatbeeld mooie uitingen van het andere Amerika dat mensen voorstaan. Black live matters. In our America LOVE WINS. In veel tuinen staan borden waarmee mensen duidelijk maken dat ze het anders willen.
In die openbare ruimte valt ook op dat samen je straat groener maken leuk is. Dat je dat niet allemaal op dezelfde manier hoef te doen, dat het niet aangeharkt hoeft en dat je in stadstuinen ook groente en fruit kunt kweken. Portland is doortrokken van groen. Dat heeft te maken met de overmaat aan ruimte, maar ook met beleid en het is de mentaliteit van mensen.
Na de stad, straks de natuur.