Zomer in Canada
15-07-2016
Portland is een groene stad, veel parken en rijk openbaar groen. Portland is ook City of Roses. Onderdeel van Washingtonpark is Rosegarden. Een prachtige tuin met meer dan 600 soorten en veel kleuren, van wit tot bijna zwart. De oudste struik stamt uit 1943, a grand old lady. Ook mijn ‘lieveling’ de witte roos is er, maar het zijn er maar een paar.
Er is ook een Japanse tuin met een heel mooie vijver met karpers, zij doorbreken de orde. Dat vind ik leuk.
Stil worden we van de Holocast memorial, een van de meest indrukwekkende die we gezien hebben. Beelden en teksten die treffen, die ook een gebod inhouden om waakzaam te blijven.
Ik kom terug op de witte roos, die Weise Rose, een Duitse verzetsgroep, stille helden die wreed aan hun eind zijn gekomen.
17-07-2016
Sauvie Island ligt 10 miles ten noorden van Portland. Het is het grootste eiland in de Columbia rivier. 15 miles lang, 4 breed. Er wordt natuurbeschermend geboerd en er zijn veel biologische boeren. Veel Portlanders plukken bij de boeren bessen e.d. Het fruit is goedkoop en de arbeid ook. Twee vliegen in een klap en het brengt stadsmensen nog dichter bij de natuur ook. In het meest noordelijke deel ligt een natuurgebied, een wildlifereserve. Zo stil, zo mooi. Een prachtige wandeling gemaakt met Kyla, de leukste hond van de wereld.
Eikenbos, watervegetatie, beetje moerassig, mooie beelden. Een topervaring.
21-07-2016
Afgelopen dagen veel buiten geweest. Eerst rond Lost Lake gelopen en na een korte wandeling een lunch in Hood River. Een schitterend bos met een meer dicht bij Mount Hood met besneeuwde toppen op 3400 m,. Die zijn helaas bedekt door wolken wanneer wij bij het meer zijn.
De volgende dag weer naar Sauvie Island om fruit te plukken. Perziken, blauwe bessen, bramen. Een organic farmer, die in de winter naar Afrika reist om kennis over te dragen. Duurzaam, groen, samen verantwoordelijk zijn, sowieso thema’s in dit deel van de VS. In de buurt, in je tuin, bij de boer, in de stad, in de supermarkt. Valt veel te leren hier. Nu zijn we de VS uit en blijven een week op Vancouver Island. De eerste beelden, het licht, de kleuren, de overtocht met walvissen als begeleiders. Groots! Victoria is een mooie stad. Later meer daar over.
23-07-2016
Zoals gezegd is Victoria een mooie stad. Het is een prachtige mix van geschiedenis en nieuw verworven eigenheid. Het is nog steeds de hoofdstad van heel British Columbia. Van het vasteland reist men naar het eiland om die grote provincie te sturen. Een juweel van een parlementsgebouw, van eind 19e eeuw.
De sporen van het koloniale verleden krijgen nieuwe betekenis. Op veel plaatsen gaat dat ook gepaard aan aandacht voor First Nation. De geschiedenis gaat veel verder terug dan de Europese veroverdrift. Millennia geleden waren er stammen Indianen die hun sporen hebben achtergelaten.Het zou geen moeite kosten om een paar dagen in Victoria door te brengen. Misschien gaan we terug.
We reizen nu door naar Parksville aan de oostelijke kant van Vancouver Island. Een soort badplaats maar dan anders. Het is de hoofdstad van de Sand sculpture in Noord-Amerika. Toevallig is het jaarlijkse festival net achter de rug en met Nederlandse winnaars. Prachtig werk aan een karakteristieke kust. Het licht blijft hier wonderbaarlijk mooi en de mensen ontzettend leuk.
26-07-2016
We raken meer thuis op dit eiland en vertrouwd met de mensen. Soms heel Amerikaans, soms zo Europees, maar vooral heel erg Canadees. Bescheiden zelfbewust. Het verkeer is kalm, er is nauwelijks getoeter. 80 km is 80 km, hoe sterk je motor ook is. In winkels, op straat, in de rij voor een park, mensen zijn open, vriendelijk, behulpzaam. De oostkust kent een aantal kleine havens, wat badplaatsen met vissers, jachten, ferries naar kleine eilanden, heel kalm en met een keur aan restaurants, coffeeshops (met echte koffie, thee, sappen en meer niet), speeltuinen, tuinen etc.. Geen uitbundig strandleven, maar wel prachtige vergezichten en veel verse vis als zalm, krab, kabeljauw en garnalen. Bij Qualitum Beach is een prachtige tuin, Milner Garden, die grenst aan het open water naar de Grote Oceaan. Het dorp heeft overigens een Nederlandse burgemeester: Teunis Westbroek en diverse Nederlandse raadsleden, althans met Nederlandse wortels. Benieuwd wat Wilders daar nu weer van vindt.
We hebben de afgelopen dagen die kust een aantal keren verlaten om westwaarts het eiland in te trekken. Dat is andere koek! Vancouver Island grossiert in bergtoppen en bomen die bijna tot aan de hemel reiken. Bossen en bergen die doorsneden worden door meren, kreken en riviertjes. De Grote Oceaan dringt meer dan 120 kilometer naar binnen. Vanuit de oostkust (waar wij onze AirB&B hebben) is het ongeveer 35 km naar Port Alberni. Een haven met een open verbinding naar zee, je doet er een uur of drie over en een olietanker kan er niet terecht maar in WO II werd er wel actie ondernomen die door de Duitsers serieus werd genomen. En dat alles in een adembenemend landschap.
We komen in Port Alberni na een bezoek aan Cathedral Cove. Een prachtig groen monument met wijze lessen over kringlopen. Bomen die 800 jaar oud zijn, de hoogste boom 76 meter. De beelden zullen lang blijven. Een rijkdom aan planten en bomen, aan geschiedenis en een prachtige wandeling.
Een dag later via Port Alberni naar de westkust gereden. Ucluelet en Tofino. Beroemd om hun stranden en de mogelijkheden om te surfen. Kleine plaatsen aan een prachtige kust. Te bereiken over een autoroute (en over water) die nauwelijks te beschrijven is. Hoge bergen (3500 – 5400 m.), sneeuw, diepe dalen, bomen, bomen, bomen, water in kleuren die ik nog kende en laat ik het licht niet vergeten. Hier laat de (tover)kracht van de natuur zich kennen. Opnieuw: adembenemend mooi.
Strand en golven en een wat koude wind en twee karakteristieke kustdorpen maken de dagen hier compleet. Morgen aan de wandel langs de oostkust.